Na de specialisatie eerst maar eens verbreden

Van polymeren naar coördineren

Misschien denk je nu meteen dat het niet heel moeilijk moet zijn om één ding uit te sluiten in de zoektocht naar een baan. Maar als je bent opgeleid tot onderzoeker op een lab is dat toch vrij drastisch. Wat wil ik dan wel? De meeste energie haal ik uit het samenwerken met een divers team aan een project dat echt impact kan maken. Zo kwam ik als techneut terecht bij Hieroo Utrecht.

Met al mijn collega’s met hun eigen unieke eigenschappen en andere achtergronden samen werken aan een project (Community Challenge) dat de wereld echt weer een klein beetje beter kan maken. Dat klinkt mij erg goed in de oren. Samenwerken met gelijk denkenden is misschien wel makkelijker, maar je ziet toch snel dingen over het hoofd of slaat te snel een pad in zonder iemand die je daarvan af helpt. Iedereen is ergens anders goed in en bij Hieroo geven we daar veel aandacht aan. Niet alleen tijdens de opleidingsdagen, maar ook door de mogelijkheid te creëren dat je kan oppakken wat jij leuk en leerzaam vindt. Iets wat ik veel belangrijker vind dan comfortabel bezig blijven met dat wat je kent.

Mijn eerste opdracht

Consultancy kan soms heel snel gaan. Op 1 september liep ik door de deuren van het Hieroo kantoor. Op 6 september had ik de eerste afspraak bij Rijkswaterstaat en op 12 september was ik daar op opdracht. Ik houd er wel van, meteen in het diepe springen. Terwijl de goede onboarding bij Hieroo doorliep, navigeerde ik meteen door de grote wateren van Rijkswaterstaat.

In het programma Strategische Verkenningen rolde ik twee opdrachten in waar ik mijn enthousiasme om aan iets nieuws te beginnen meteen in kon zetten. Mijn taken? Overzicht houden en een lopend project met impact op heel Rijkswaterstaat aanjagen. Verder help ik als redactie bij het opzetten van het trenddossier van Rijkswaterstaat. Twee projecten die vooral draaien om communicatie. Dat is iets waar ik ook in mijn studententijd mee bezig ben geweest door de verschillende commissies en de bestuursfunctie die ik heb bekleed. Volledig onbekend was ik dus niet op het communicatievlak, maar ik was er ook zeker niet voor klaargestoomd.

De uitdaging van het onbekende

Dus je doet niets meer met je achtergrond? Ja en nee, er is geen simpel antwoord. Ik ben inderdaad niet meer dagelijks bezig met het vinden van de beste materialen voor polymeerborstels. Maar het uitpluizen van hoe iets echt in elkaar zit, uitzoeken wat wellicht zou werken om de uitdaging die voor je ligt op te lossen en het structureel oppakken van een project doe ik nog altijd. Nu doe ik het alleen bij iets wat niets met chemie te maken heeft.

Elke organisatie is weer anders en de opdracht ook. Ik weet niet wat ik van mijn technische achtergrond in de volgende opdracht kan gebruiken. Misschien beland ik bij een producent van duurzame energie, misschien bij een bank of in de zorg. Het enige dat ik weet is dat er weer een nieuwe uitdaging zal zijn waar ik weer veel van zal leren.

En verder?

Betekent dit dat ik nooit weer iets ga doen met chemie? Zeker niet! Door mijn technische achtergrond en nu de verbreding op communicatief vlak wil ik graag de schakel zijn tussen de techneut en de rest van de organisatie. Een echte techneutfluisteraar wat dat betreft, want ik ben het zelf immers ook. Maar door alles wat ik nu leer bij Hieroo weet ik de beide kanten van het verhaal steeds beter te navigeren.

Voor nu eerst nog de opdracht bij Rijkswaterstaat afronden en daarna? Geen idee wat mijn volgende opdracht wordt, maar juist dat maakt het zo uitdagend! Een ding weet ik in ieder geval zeker; ik zit bij Hieroo goed op mijn plek, ook al was het een onconventionele keuze.