Ruimte voor duurzaam werkgeverschap

“Flexibility is the key to stability.” 

Daarom verhuizen we met regelmaat, laten we vrienden en familie achter, leren we nieuwe mensen kennen, en wisselen we van baan wanneer we het gevoel hebben stil te staan. Stilstaan betekent namelijk achteruitgaan; je gaat niet mee in de groei, verbetering en vernieuwing die om je heen geprofileerd worden als de weg naar succes. Aldus, alleen door flexibel te zijn kunnen we vertrouwen op ons succes, onze stabiliteit. Specifiek de jongere generaties zoeken eenzelfde soort flexibiliteit in het werk dat we in het dagelijks leven verrichten. Maar bouwen we daarmee werkelijk een lange-termijn stabiliteit op waar we ons als mensen gelukkig bij voelen?  

Deze vraag heb ik mijzelf de afgelopen paar maanden meermaals gesteld. Ook ik zoek naar flexibiliteit; sinds mijn 17e heb ik nooit langer dan 2 jaar in hetzelfde huis, laat staan in dezelfde stad, gewoond. Van jongs af aan heb ik geroepen dat ik zou emigreren, en ook binnen academisch en professioneel vlak, zoek ik constant naar manieren om mee te bewegen. Met een keuze voor vervolgonderwijs komend jaar, zocht ik in eerste instantie buiten mijn huidige thuis (Rotterdam), deels omdat ik niet te gewend of te comfortabel wilde raken. Maar hoe zit het dan met een stabiele basis, met de mensen om je heen, en met de baan waar je zoveel tijd aan kwijt bent? 

Volgens Robert E. Sennett, hoort deze flexibele mindset bij het nieuwe kapitalisme, of makkelijker gezegd, bij de manier waarop de economie in de meeste Westerse maatschappijen is ingericht. De afgelopen decennia hebben verschillende nieuwe wetten en regels aan een dynamische houding bijgedragen. Werkgevers en werknemers kunnen hierdoor makkelijker afscheid nemen van elkaar, maar ook binnen een contract zijn er veel maatregelen om flexibeler te werk te gaan; denk aan online werken, flex-kantoorplekken en het indelen van je eigen uren.  

Voor GenY en GenZ jongeren lijkt deze flexibiliteit een vaak gewenste vrijheid te bieden, maar in werkelijkheid ketent ze ons vast aan een korte-termijn manier van denken. Flexibiliteit brengt namelijk een tekort aan controle met zich mee. Om die controle voor ons gevoel terug te pakken, bereiden we ons constant mentaal voor op verandering; want morgen kan alles anders zijn. We houden onszelf voor dat we hierdoor minder kwetsbaar zijn.

In werkelijkheid vermijden we echter ook het deelnemen in een gezamenlijk verhaal. We houden ons op een bepaalde manier afzijdig van ons werk en onze collega’s. Dit alles terwijl we als mens, en sociaal dier, hunkeren naar waarden als loyaliteit, verbinding en begrip. We willen gezien worden, als meer dan onze productiviteit. Flexibiliteit ondermijnt de waarden die we juist zouden moeten naleven als meest gewone gang van zaken.  

Het tekort aan loyaliteit en verbinding, grijpt vooral de kwetsbaardere groepen van de samenleving aan. Specifiek jongeren die van jongs af aan minder/weinig stabiliteit hebben ervaren, verdienen hierin een cultuurverandering. Het is voor deze groep jongeren, dat wij op onze Challenge dag in willen gaan op hoe flexibiliteit ruimte kan maken voor duurzaamheid. Duurzaam werkgeverschap met werkgevers en jongere werknemers die samen het verhaal schrijven. Een verhaal waarin we ruimte maken voor lange-termijn relaties en oprechte verbinding; waarin loyaliteit en zorg van beide kanten voor vertrouwen en rust zorgt. Zodat iedereen hetgeen waar we zoveel tijd en energie aan besteden, ons werk, kan zien als een veilige haven.   

Hoe dit duurzame werkgeverschap er verder precies uitziet? Hier willen we graag over in gesprek op onze Challenge dag!