'Organisaties zijn eigenlijk hele rare dingen'

In die 20 jaar heeft ze als programmamanager en docent bij deze universitaire onderwijsinstelling veel organisaties en mensen in deze organisaties leren kennen en hun ontwikkelingen gevolgd. Hieroo vraagt haar naar het belang van jonge talenten in organisaties.

“Eigenlijk zijn organisaties hele rare ‘dingen’.”
Het zijn groepen mensen die met elkaar het beste proberen te realiseren. En toch zijn organisaties ook grote bolwerken van afspraken en manieren van werken die gestold zijn; een bepaalde cultuur, bepaalde gewoontes, bepaalde manieren van werken. De meest makkelijke manier voor organisaties om wendbaar en flexibel te blijven, is om die routines af en toe onder de loep te nemen en te doorbreken. Waarom doen we dat nu eigenlijk zo? Is dit gezien het tijdperk waar we nu in leven eigenlijk wel handig? Hier schuilt volgens mij de grootste toegevoegde waarde van jong talent in organisaties; als die de ruimte krijgen, kunnen ze de juiste vragen stellen.”

“Die WHY vraag, die momenteel zo populair is, is heel belangrijk in het werven van jonge mensen.”

Waarom, waarom, waarom
Niet alleen routines, maar ook het bestaansrecht van organisaties moet je kunnen onderbouwen volgens Marguerithe. “Ik denk dat het voor organisaties steeds belangrijker wordt om te laten zien waarvoor en waartoe ze bestaan, wat hun maatschappelijke relevantie is. Dit hoeft niet gelijk te betekenen dat het sociale ondernemingen zijn. Maar waarvoor bestaan zij? Wat leveren ze? En aan wie en waarom en waartoe? Die WHY vraag, die momenteel zo populair is, is heel belangrijk in het werven van jonge mensen. Zij willen zich ergens aan verbinden. Ook voor algemenere instellingen zoals gemeenten, ziekenhuizen, brandweer en dergelijke is dit van belang. Waar draag je aan bij?”

Leren, leren, leren
Bijdragen betekent voor de nieuwe generatie ook bijdragen aan persoonlijke ontwikkeling. “Hoe kan ik mij hier ontwikkelingen? Dat is belangrijker dan iets anders. Niet alleen in formele trainingen en cursussen, maar juist ook in de manier waarop ze hun werk doen.” Later in het gesprek geeft Marguerithe een voorbeeld hoe je als organisatie hierop kan inspelen: “Ik heb een paar jaar een klus gedaan in een groot ziekenhuis, waar veel middenmanagement zit. Om de geschikte mensen te vinden is er een pool gemaakt met potentiële kandidaten. Zij kregen extra opleidingsdagen en mogelijkheden om speciale dingen naast hun functie te kunnen doen, waarbij het niet zeker was of ze op een gegeven ogenblik de functie zouden krijgen. Het was een kans, waarbij je als kandidaat niet kon verliezen.”

Samenleving of lease auto?
Jonge talenten willen dus ergens aan kunnen bijdragen en zich ontwikkelen. Toch ziet Marguerithe ook verschillen ontstaan. “Wat ik zie, of wat ik meen te zien, is het opkomen van een nieuwe groep young professionals. Young professionals die maatschappelijk betrokken zijn. Die vinden dat het belangrijk dat het goed gaat met de samenleving. Zij kiezen veel eerder voor maatschappelijke en sociale organisaties en bepaalde type projecten daarin.” Met de opkomst van sociaal ondernemerschap worden de mogelijkheden hierin vergroot en vervaagt de grens tussen commerciële corporates en NGO’s concludeert Marguerithe. “De andere groep vindt het nog steeds interessant om bij de grote organisaties te gaan werken”, vervolgt ze. “Als je hen hoort praten gaat het toch vaak over de lease auto en het feit dat ze een klus in het buitenland kunnen doen en dat soort zaken. Zij gaan meer voor de traditionele carrières: heel hard werken bij de grote bureaus.”

“Ik denk dat je deels jonge talenten in de top moet hebben, die helpen met strategievorming.”

Jong aan de top
Tot slot geeft Marguerithe een interessant inzicht door de volgende opvatting te ontkrachten: “Er wordt gezegd dat je heel veel ervaring moet hebben voordat je strategisch adviseur van de top kunt zijn. Ik kijk daar anders naar. Ik denk dat je deels jonge honden in de top moet hebben, die helpen met strategievorming. Maar dat is niet de gebruikelijke manier van denken, maar juist ook daar is die frisse blik ontzettend nodig.”

Marguerithe de Man is programmamanager bij SIOO en altijd bezig met haar eigen ontwikkeling. “Thema’s en vraagstukken die ik van belang vind voor het consultancy vak onderzoek ik, breng ik in praktijk en zet ik om in onderdelen van en voor programma’s. Eén van die programma’s zijn de opleidingsbootcamps bij Hieroo. Een programma van twee jaar, afgestemd op behoeftes van Hieroo Talenten