Zelfbewust je plek pakken, hoe doe je dat eigenlijk?

Jezelf beter leren kennen om sterker te gaan staan voor wie je bent als professional. Dat klinkt mooi, maar hoe ziet dat eruit? Door scherp te hebben welke talenten je in huis hebt en hoe je deze kunt gebruiken ga je steviger in je schoenen staan. Vaak laat je maar een deel van jezelf zien en benut je niet alle talenten die je wél in je hebt, maar wellicht nog niet (helemaal) hebt ontdekt.  

Oke, dat klinkt interessant, maar wat hebben wij dan gedaan tijdens deze opleidingsdagen? Veel! Het programma zat bomvol verhelderende opdrachten waarin we de tijd namen om elkaar verder te helpen. Hieronder licht ik er een aantal toe. 

De eerste dag: mijmerend schrijven, opstellingen en de pitch (deel I) 

De eerste dag stond in het teken van het verder verkennen van je talenten. Op een positieve en onderzoekende manier keken we gedurende de dag op verschillende manieren naar onszelf.  

Zo gingen we oefenen met reflectief schrijven, ofwel mijmerend schrijven, zoals Sarine Zijderveld (een van de trainers van deze dag) het ook wel noemde. Dit houdt in dat je te allen tijde blijft schrijven. Je denkt niet na over wat je gaat schrijven, maar schijft direct op wat er in je op komt en houdt de pen in beweging. Weet je het even niet? Dan schrijf je dat op. Het gaat erom dat je jouw gedachten op dat moment toevertrouwd aan het papier.  

“Tussen de vele modder vind je zeker klompjes goud.” –  Sarine Zijderveld 

Na enkele minuten schrijven kregen de eerste van ons al kramp in de hand… We zijn blijkbaar niet meer gewend om meer dan een to-do list met de hand uit te schrijven. 

In deze oefening lag de focus op vroeger, want vanuit daar kun je wellicht een rode lijn vinden over wat je energie geeft of je goed kan. Welke vijf dingen vond ik als kind heel leuk om te doen? Welke vijf hobby’s had ik als klein meisje? Wat vind ik leuk aan mijn werk nu of eerdere baantjes?  

Na het reflectief schrijven lazen we onze mijmerende gedachtes aan elkaar voor en luisterden we naar elkaar. Alleen luisteren, niet reageren.  Naderhand gaven we elkaar een post-it met daarop iets opvallends uit ieders verhaal, een rode draad of iets dat eruit sprong na het horen van elkaars gedachten. Interessant om te zien welke overeenkomsten mijn collega’s uit mijn stukjes haalden.  

Om je een kijkje te geven in wat er hier voor mij uitsprong, de rode draad volgens mijn collega’s en mijzelf:  

“Ik mag op ontdekking blijven gaan, dit geeft mij energie. Ik vind het fijn om te (ver)bouwen aan nieuwe dingen en om toe te werken aan diepe relaties. Een collega voegde nog een mooie boodschap toe, namelijk dat ik hier de vruchten nog van mag gaan plukken.” – Lot 

Na deze oogst was het tijd voor een actievere werkvorm.  We werden  meegenomen in de wereld van opstellingen door Rosemarijn Koenen (de tweede trainer van deze dag). Je hebt familie opstellingen en teamopstellingen, maar ook opstellingen over jouw kwaliteiten en toekomstbeeld. Wij oefenden met deze laatste opstelling waarin een collega het wenkend perspectief (bij mij ‘innerlijke rust’), een talent (bij mij ‘organiseren’) en een nog verder te ontwikkelen talent (bij mij ‘gesprekken voeren/contacten leggen en onderhouden’) representeerde in de ruimte. Ikzelf stond er ook, op een voor mij goed voelende plek, en representeerde – heel verrassend – mijzelf.  

Het was  persoonlijk en mooi om te merken wat een opstelling doet met het lichaam; iedere collega voelde verschuivingen plaatsvinden tijdens het bewegen in de ruimte. De kracht van opstellingen! 

De laatste oefening van de dag was ter voorbereiding voor dag 2: een pitch oefenen over jezelf. De pitch ging over het neerzetten van jezelf in volle overtuiging en met focus op het positieve of datgeen wat goed gaat. Heb jij jezelf weleens gepresenteerd zonder een negatief of relativerend woord uit te spreken? Ik in ieder geval niet. Als ik al iets positiefs deel over mijzelf dan komt daar altijd een zin achteraan om het in balans te brengen, bijvoorbeeld ‘ik heb dit evenement echt goed neergezet, maar ik kreeg natuurlijk ook veel hulp van mijn collega’s’.  

De tweede dag: de pitch (deel II) en aan het werk met acteurs 

De volgende dag stond in het teken van werken met acteurs. Best spannend dus we begonnen met een oefening om los te komen; een stukje tekst voorlezen in tweetallen met iedere keer een andere emotie. Blij, droevig, boos, verliefd… Het kwam allemaal voorbij.  

Daarna pakten we op waar we gisteren gebleven waren, namelijk de pitch. Wij mochten de pitch doen voor de acteurs. Spannend hoor ik je denken? Nou dat was het zeker! Na de pitch ontvingen we positieve geluiden (want de focus lag deze Bootcamp op datgeen wat al goed is/gaat) en enkele tips om de pitch nog nèt een tandje beter te doen. Het was mooi om te zien hoe ieder van ons zijn/haar rol pakte en pitchte over zichzelf. Want laten we eerlijk zijn, in het dagelijks leven zijn we nogal geneigd onszelf te kort te doen. Het is echt een kunst om voor jezelf te gaan staan en trots te zijn op jouw kwaliteiten.  

In welke situatie zou jij nou écht je plek willen pakken? Waar ben je dan, hoe ziet het eruit? Wie is erbij en wat is je wens of doel? Hoe kun je gebruik maken van je talent in deze situatie? Wat zeg je en hoe regeert de ander hierop? 

In de middag mochten we aan de slag met een eigen casus. Deze werkten we kort uit en oefenden we met een van de acteurs in kleine groepjes. Out of my comfort zone! Maar wat hebben we ervan geleerd en gaf het iedereen uit mijn groepje kracht om zijn/haar casus in de praktijk te brengen. 

“Ik heb geleerd dat ik het eigenlijk allemaal wel weet, en vaak ook kan, ik mag er alleen steviger voor uitkomen het gewoon gaan doen.” – Lot 

Ik sloot deze opleidingsdagen af met een krachtig en positief gevoel. Nu weet ik: zelfbewust je plek pakken, dat doe ik vanuit mijn kracht en de daarbij horende kwaliteiten. Daarin ben ik mijzelf en ga daar steviger voor staan, dan ben ik er!